بازی های موضوعی مثل بازی با اسباب بازی شمشیر لیزری نقش زیادی در رشد تخیل دارند. «دنیای واقعی ارائه شده در بازیهای موضوعی همیشه پر از خلأها و ناآگاهی از چیزها است، اما کودک آن را به همان شکلی که هست رها نمیکند، بلکه با کمک تخیل آن را به یک تصویر ساختاری کامل تبدیل میکند و در نتیجه تخیل را به حالت ثابت برمیانگیزد. تلاش و وضوح آن را کامل می کند.
با آگاهی از اهمیت نقشهای خلاقانه برای فرآیند اجتماعی شدن، مربی میتواند از آنها در کار با کودکان پرخاشگر و بیش از حد هیجانانگیز یا با کودکان خجالتی و منزوی از گروه استفاده کند.
در طول ایفای نقش، کودک یاد می گیرد که خود را با هنجارها و قواعد رفتاری خاص مرتبط با نقشی که گروه کودک در آن مشارکت دارد، وفق دهد. بازیهای با موضوع تیم نیز تأثیر مثبتی بر رشد ویژگیهای شخصیتی مختلف دارند:
برای یک کودک پیش دبستانی، حفظ تعادل و هماهنگی بین خود و محیط دشوارتر از بزرگسالان است. او باید همه چیز را یاد بگیرد، و یاد بگیرد – اشتباه کند، اغلب نمی تواند با آنها کنار بیاید، با میل بیشتری به حوزه رویاها فرار می کند، به حوزه “خود توهم بازیگوش.
عملکرد جبرانی تعریف شده توسط کنراد لانگ به عنوان تکمیل کننده زندگی از طریق بازی عامل مهمی در جبران کمبودهای زندگی جدی، محدودیت های آن، یکنواختی و اجبار است.
بازی به دلیل آزادی ذاتی، تنوع شکل ها و موقعیت ها و سرسبزی فانتزی، فرصت هایی را برای تجربه هایی فراهم می کند که فقدان زندگی جدی را جبران می کند.
در بازی یک کودک پیش دبستانی، انباشت شدید تجربیات، یادگیری در مورد محیط و ورزش وجود دارد، بنابراین بازی نیز یادگیری است.
که تأثیر آن، از جمله، رشد توانایی تجزیه و تحلیل و ترکیب، کشف ناشناخته است. پدیده ها و سعی در توضیح آنها. در عین حال، فرآیندهای ذهنی مانند توانایی مشاهده پدیده ها، توجه، حافظه، تخیل و تفکر از طریق بازی توسعه می یابد.
بدون دیدگاه